Despois de dous anos de negociación do convenio estatal bloqueado polas patronais do sector denuncian que a practica totalidade das máis de 2000 traballadoras galegas cobran menos do SMI, un salario conxelado desde hai dous anos, sen sequera beneficiarse das subas legais que houbo neste período, e que teñen rateos de 8 por educadora de 0 a 1 ano, de 13 de 2-3 anos e de 20 de 2-3 anos cunha xornada de atención directa ás crianzas de 38 horas semanais, ademais de que apenas teñen permisos nin medidas para a súa conciliación.

Unha vintena de delegadas da CIG-Ensino que traballan nas escolas infantís privadas e de xestión indirecta celebraron esta mañá unha asemblea previa á concentración que tivo lugar ás 12 diante da sede da patronal galega na Rúa do Vilar en Compostela. En declaracións aos medios tanto o responsábel deste sector da CIG-Ensino, Henrique García, como unha das traballadoras dunha escola de Arteixo, Ana Rodríguez, destacaron a indignación e impotencia que sente este colectivo, conformado por máis de 2000 traballadoras en Galiza, ante o inmobilismo das negociacións do convenio estatal deste sector. Despois de 15 mesas de “negociación” nos últimos dous anos e do bloqueo patronal a ceder ante ningún avance nestes intres o conflito está no Servizo de Intermediación e Arbitraxe ( SIMA) no que un xuíz ten que mediar, o 1º será decidir se se aplica con retroactividade algunha suba salarial, conxelada, como o incremento do Salario Mínimo Interprofesional que as traballadoras, a maioría delas, aínda non están cobrando xa que seguen coa cantidade correspondente a 2021 (1018 euros), ano de vixencia das últimas táboas salariais.

Os representantes sindicais consideran que a situación en Galiza é diferente á do resto do Estado dado que aquí a matrícula en todas as escolas infantís é gratuíta, o que fai que as empresas ao ter esa subvención por parte da Xunta, teñan máis marxe de beneficio para mellorar as condicións das súas traballadoras e aplicar cando menos esta actualización salarial. Con todo, as súas reclamacións son “soldos dignos e acordes á súa responsabilidade, a atención directa e continua en xornadas semanais de 38 horas de crianzas de 0 a 3 anos, con subas retributivas acordes ao IPC”. Dada a situación peculiar de Galiza piden que a Consellaría de Política Social interveña directamente na situación dado que ten competencias para facelo, ao depender dela este sector. Ademais, por exemplo, a fixación das ratios é algo que lle atinxe directamente ao departamento da Xunta. A traballadora da Escola de Arteixo puxo como exemplo a súa situación indicando que ten ao seu cargo a 20 nenos e nenas de 2 a 3 anos, unha ratio coa que é imposible que estes poidan estar atendidos como se merecen. No resto de etapas a situación é igualmente precaria, xa que de 0 a 1 anos a ratio por educadora é de 8 e de 1 a 2 anos de 13. “Nestes momentos poucos sectores teñen peores condicións de traballo ca nós e a complexidade do noso traballo leva aparellada unha responsabilidade moi grande. Todo o traballo de programación educativa témolo que facer fóra do centro e as titorías coas familias tamén”, indicou Ana Rodríguez.

Ao remate da concentración entregáronse no rexistro da CEG as preto de 6000 sinaturas recollidas en só tres semanas e que contaron co apoio das familias usuarias das escolas, en solidariedade coas súas traballadoras. Ditas sinaturas tamén lle serán remitidas á mesa de negociación do convenio estatal e á conselleira en funcións de Política Social. Se finalmente non hai ningún avance nese marco, porque do SIMA non agardan nada relevante, propoñen que se abra unha negociación a nivel galego coas empresas que xestionan estas escolas para avanzar en melloras reais para as traballadoras pero tamén a calidade do servizo educativo. Recordan que o ano pasado levaron a cabo 6 xornadas de folga, aínda que con moitas limitacións polos servizos mínimos abusivos. Neste sentido indicaron que o argumento das administracións (Consorcio, concellos...) e das empresas era que o seu traballo era esencial, “máis ese carácter esencial non se ve recoñecido de ningunha outra maneira”.

Por último aproveitaron a presentación das sinaturas para solicitar unha reunión con representantes das patronais galegas que, de partida, non se negaron a mantela.