O mércores 28 de abril tivo lugar o pleno do Consello Escolar de Galiza no que se debatiu o ditame sobre o decreto que vai regular o bacharelato no noso país. Ao pleno chegaron vivas 120 emendas das que 68 eran da CIG-Ensino.

Na CIG-Ensino non entramos en solucións excluíntes de ningún dos colectivos afectados como se quixo intencionadamente colar de esguello (a patronal da privada CECE e UGT) para provocar a división e o confronto; defendemos unha solución igual para o profesorado afectado, independentemente da materia que imparten, tal como recolle as nosas emendas e a nosa proposta de horario. Se a administración quixese dar unha hora máis a unha materia non llo impediría a postura da CIG, nin do Consello Escolar non decide nada, mais si pode servir para xerar unha expectativa falsa de solucións por separado, fragmentando ao profesorado, e desactivar a oposición sen ningún compromiso real.

Se hai tres materias que sofren a mesma problemática, apoiar a unha soa é negar a problemática  e deslexitimar a loita do profesorado. A CIG non votaría nunca a favor dunha solución para unha materia que imposibilita calquera solución para as demais. É evidente que a CIG non ía votar por ningunha proposta que non supuxera unha saída global para as tres materias (Educación Física, Filosofía e Historia). Non se trataba de entrar en propostas que beneficiaran a Educación Física e prexudicara a Filosofía e Historia, ou viceversa. Un comportamento así suporía un fraude e engano para todos os que secundaron a folga.

En cambio a proposta da CIG ten totalmente encaixe legal, como quedou claro polo feito de que en ningún momento a administración desbotou a proposta da CIG por cuestións legais, algo que non ía deixar de facer se tivera oportunidade. A proposta de quitar horas das optativas en vez de relixión que propuña UGT si que foi rexeitada pola administración por razóns organizativas e mesmamente legais.

Tanto CCOO como UGT veñen de publicar sendos libelos por non termos apoiado propostas parciais no Consello Escolar que beneficiarían exclusivamente a un colectivo, deixando ao resto á marxe. Fai falla moita cara para logo de non ter presentada ningunha emenda ao pleno e de absterse na maioría das votacións, incluída todas as relacionadas coas cargas lectivas das diferentes materias, veña agora CCOO a calificar de esperpento a CIG por non ter apoiado a proposta da patronal da privada, na que eles mesmos se abstiveron.

O que realmente sucede é que tanto CCOO como UGT estráñalle a coherencia da CIG até o final, xa que a súa práctica sindical está inzada de ventas e posicións contrarias á vontade dos traballadores. No ensino, ultimamente, disto sabemos moito.

Non só non convocan nin apoian ningunha mobilización, senón que non teñen empacho en criticarnos por manter o mesmo posicionamento no Consello Escolar que o que nos levou a folga.

A UGT tería que explicar porque votou a todas as propostas que había de cambio horario lectivo, agás a da CIG. É dicir, para eles é apoiable unha emenda que outorga unha hora máis só para EF a conta das Ciencias do Mundo Contemporáneo, pero non a da CIG que outorga unha hora máis para EF, Filosofía e Historia a conta da relixión e Ciencias do Mundo Contemporáneo.

Estas organizacións teñen que explicar porqué non asumen a proposta que a relixión se imparta fóra do horario común de todo o alumnado. Proposta avalada noutras administracións educativas, factible legalmente e apoiada pola maioría do profesorado.

Estas organizacións xa non só deixan de defender o laicismo, senón que calquera alternativa que camiñe nese sentido prodúcelle sarpullidos e as súas amarras a Consellaría lévaos a facer un fronte común coa patronal privada e outros representantes en contra do sentir do profesorado.

Mais non debemos desviar a atención, a Consellaría de Educación é a responsable do currículo e da carga horaria. Despois de diferentes mobilizacións e da folga ten que rectificar e asumir as propostas que si contan na realidade con apoio e non buscar lexitimacións en “informes” que se producen de costas ao profesorado.

O Consello Escolar de Galiza veu, con isto, a confirmar que non representa a opinión do ensino galego. Neste caso, usado pola Consellaría de Ensino para lexitimar as súas propostas, rexeitadas maioritariamente, tal como quedou acreditado pola folga e manifestacións que se están levando a cabo. Convértese así nun organismo de costas aos problemas reais ao ser instrumentalizado e desvirtuado de xeito partidista.

A CIG-Ensino vai continuar a mobilizarse consciente de que nos asiste a razón e que a nosa proposta é a máis razoable, equilibrada e camiña cara a laicidade do ensino.