OFERTA IMPOSTA

Desde a CIG amosamos o noso rexeitamento á proposta de Orde pola que se actualiza a oferta de formación profesional para o curso académico 2023-2024 e esiximos a súa retirada e rectificación por varias cuestións fundamentais:

- En primeiro lugar por tratarse dunha proposta totalmente pechada e imposta unilateralmente pola DXFP, desoíndo ao conxunto da comunidade educativa (centros educativos, profesorado e alumnado). Neste sentido volvemos insistir en que todo o que ten que ver coas condicións laborais docentes e coa ordenación académica destas ensinanzas ten que pasar previamente pola Mesa Sectorial, verdadeiro órgano de negociación da representación sindical docente coa administración.

A directora xeral insistiu en que a oferta de FP atinxe a moitos sectores sociais, empresariais e da administración galega e que nunca se levou á Mesa Sectorial porque o órgano que a ten que validar é o Consello Galego de FP.

Desde a CIG-Ensino lembramos que este é un mero organismo consultivo e que a potestade de ter en conta o que se propón só lle compete á administración.

Non é casual que fose a partir da denuncia da CIG-Ensino cando a Dirección Xeral de FP, o pasado luns 12, lle enviou este proposta aos centros de ensino, aos que lles daban 24 horas para “opinar”. Esta actitude autoritaria e despótica, por parte da directora xeral de FP e por parte do conselleiro, foi o que levou á CIG, sindicato maioritario no ensino público, a esixir a dimisión da primeira (que reiteramos esta mañá), “a menos que se rectifique e se atenda as demandas dos centros”. 

Neste sentido, apelamos a que fagan unha reflexión sobre os seus actos e as súas consecuencias: se a DX de FP e a Consellería de Educación pensan que hoxe se vai acalar todo o malestar manifestado estes días pola comunidade educativa na meirande parte dos centros que imparten FP en Galiza, traendo esta proposta ao Consello Galego de FP como un mero trámite, advertímoslles que isto non vai ser así. Alumnado e profesorado responderon contundentemente, e vano seguir facendo a menos que haxa unha rectificación en toda regra.

Do contrario, verán como algúns dos ciclos que sofren modificacións reducirán a súa matrícula o vindeiro curso e estarán incumprindo os seus propios compromisos marcados na Estratexia FP Galicia 2030 que, lembremos, foi aprobada polo Consello da Xunta en febreiro de 2022, e na que se ían investir 900 millóns de euros ata 2024. Desde os centros educativos non se entende como se están gastando estes fondos cando é unha queixa xeral que viron diminuídos os orzamentos tanto para gastos de funcionamento como para material para os distintos departamentos.

Substitución da presencialidade pola oferta online

Por outra banda, e quizais unha das cuestións máis lesivas e diferenciais desta oferta con respecto a anos anteriores e ao que se fai noutros territorios, é o incremento da oferta a distancia (o propio Rueda sinalou que se incrementa nun 74%, o que se traduce segundo o estudo da CIG-Ensino en 3050 prazas máis e en 68 ciclos a maiores), algo que se fai a cambio de reducir a oferta presencial.

Da análise dos documentos da Consellaría tíranse conclusións absolutamente lapidarias. ELIMÍNANSE preto de 2000 prazas na oferta Presencial con respecto ao curso pasado, é dicir, desaparecen máis de 70 ciclos e 600 prazas na oferta ordinaria e mais de 40 ciclos e case 1200 prazas na oferta de adultos. Neste último caso é moi significativa a redución do número de prazas, un 27%.

A CIG-Ensino afeoulle á directora xeral que mencionaran canto se incrementa a modalidade online pero non canto diminúe a presencial, “a única que garante unha atención educativa e unha formación eminentemente práctica e competencial de calidade”.

O conselleiro e máis a directora xeral menten cando din que o cambio de ciclos a distancia foi unha demanda dos propios centros – algo que a directora xeral volveu remarcar hoxe- e a resposta téñena na reacción que se viu o pasado venres e nos acordos de claustro e departamento que lles foron transmitidos estes días por parte da comunidade educativa. Insistimos en coñecer se na oferta privada e concertada se dá esta mesma tendencia ou se se está expulsando do sistema público ao alumnado que queira cursar esta formación presencial cara eses centros.

Ademais, tal e como se incidiu estes días desde os centros, a teleformación debe ser un recurso excepcional e para un determinado perfil de persoas, dado que afonda na fenda dixital xa existente (tanto a nivel territorial como de recursos socioeconómicos e de manexo das ferramentas informáticas) e contribúe a illar a mocidade e a privala do ámbito de socialización que supón asistir a un centro educativo.

O profesorado tamén se rebela contra esta transformación porque “a nosa función non é a de ser youtubers ou streamers”. O valor da educación e da profesión docente está no contacto humano e no acompañamento do alumnado, alén do desenvolvemento curricular que nin de lonxe se pode levar a cabo do mesmo xeito de maneira online.

“Destápase tamén a mentira neste caso do presidente Rueda que o xoves aseguraba que todos os ciclos que este ano comezaran en presencial se ían poder finalizar nesta modalidade. O conselleiro desmentíao ao día seguinte  matizando que só rematarán os estudos presencialmente o alumnado matriculado nos 7 ciclos ordinarios que pasan a distancia (non sabemos se isto é unha nova desautorización a quen debería pintar algo como presidente da Xunta ou son estratexias para enganar a comunidade educativa)”, sinala Xosé Nogueira.

A ocurrencia da directora xeral para os centros afectados polo paso á oferta online

Por se non escoitou a Consellaría suficientemente os argumentos dados estes días cómpre salientar algúns casos que son absolutamente rechamantes:

• As familias máis prexudicadas por este cambio son a de Servizos á Comunidade, Administración e Xestión e Informática. Isto vai ter unha afectación moi importante de cara ao alumnado, como xa se incidiu, pero tamén de recorte de profesorado. 
• Nomeadamente a primeira recibe un trato especialmente despectivo, e non é curioso que sexa das máis feminizadas. Ademais de que con esta decisión a Xunta lanza a mensaxe de que a atención e os coidados a menores e persoas maiores ou vulnerábeis, é algo que non merece recoñecemento social nin educativo, cómpre sinalar que desaparece por completo toda a oferta presencial pública do CS de Promoción da Igualdade Xénero, o cal é algo que podemos interpretar como un acto ideolóxico e premeditado. Non é preciso que ao PP galego lle marque o camiño a extremadereita, xa o fai pola súa propia iniciativa. Os centros máis afectados por estes recortes son os CIFPs Ánxel Casal, A Xunqueira e o Compostela, así como o IES de Chapela.
• No IES de Teis de Vigo, no Fernando Wirtz da Coruña e no San Clemente de Compostela transfórmase toda a oferta modular presencial de adultos de informática en distancia.
• A este respecto podemos dar por feito que este é o camiño trazado pola Dirección Xeral de FP para a conversión das ensinanzas para persoas adultas na modalidade online, con todos os prexuízos que temos denunciado desde o primeiro momento en que coñecemos as intencións da Consellaría. 

Neste punto a directora xeral confirma o que indicou o conselleiro o pasado venres. Tan só poderán rematar o vindeiro ano presencialmente as persoas matriculadas nos ciclos ordinarios “porque se ofertan completos” que segundo datos da propia Consellaría só son 7 titulacións. Pola contra, na modalidade modular pasa todo a distancia. Neste sentido indicou que estes cambios viñeron motivados “tanto pola petición dos centros, como polo escaso número de matrícula ou pola taxa de abandono da FP ao atopar o alumnado traballo”. Ademais insistiu en que non tiñan constancia por escrito do descontento dos centros a este respecto.

Sobre exemplos concretos, a respecto do CS de Promoción de Igualdade teimou en dicir que non ten demanda presencial senón a distancia porque non é unha formación de primeira opción senón complementaria para moitas persoas que xa teñen outras titulacións. En canto ao ciclo de Mediación comunicativa no caso do CIFP Ánxel Casal tamén sinalou que non ten matrícula en modular, porque se oferta tamén en ordinario e que ao cambiar o currículo do anterior ciclo de Linguaxe de Signos ao actual non ten tanta demanda. A CIG-Ensino considera unha aberración impartir a distancia un ciclo no que moitas das persoas matriculadas teñen discapacidade auditiva e rebatemos todas estas afirmacións, así como que a taxa de permanencia na modalidade a distancia é do 75%, algo que é facilmente contrastábel en calquera ciclo, e animamos aos centros afectados a que lle envíen á Dirección Xeral as súas demandas por escrito e a seguir mobilizándose, xunto co alumnado, para manter a presencialidade nos ciclos que se pretenden transformar.

A directora xeral aludiu a que “se resistían a converter en distancia aquelas ensinanzas que non se podían axeitar polo seu contido eminentemente práctico e a que había moita máis demanda nestes intres en distancia que en modular presencial”. Chegou a dicir incluso que había centros que lles pedían que as titorías de distancia fosen tamén online”. Porén, contradiciuse ao afirmar tamén que moitas persoas remataban matriculándose a distancia porque non obtiñan praza nos ciclos ordinarios ou modulares presenciais, o que demostra unha actitude de manipulación e mentira patolóxica pola súa parte.

En lugar de amosarse partidaria de escoitar o clamor expresado pola comunidade educativa o que fixo é acusar ao profesorado “de descoñecer a normativa que regula a FP a distancia, na que se di que o mínimo que se debe impartir presencialmente é o 25%, polo que excepcionalmente se hai acordo nos ciclos afectados por este cambio se podería ampliar a presencialidade ao 100%”. Para iso comprometeuse a incorporar unha cláusula dentro da Orde pola que se aproba a oferta na que se faga alusión a esta posibilidade.

A CIG-Ensino considera esta proposta totalmente inviábel tendo en conta que require a unanimidade do alumnado matriculado, e suporía un problema de xestión interna relevante tanto pola falta de espazo como pola imposibilidade de atender presencialmente de forma correcta a 50 alumnos e alumnas. Por iso, a única solución que vale é a de manter a oferta existente, tal e como demandan os centros afectados.